Spinal füzyon, omurganın bir kısmını kalıcı olarak hareketsiz hale getirmek için gerçekleştirilen cerrahi işlemdir. Füzyon cerrahi müdahalenin ana parçası olarak birincil veya ek bir işlem deolabilir.
Omurga, omurga kemiklerinden oluşan hareketli bir yapıdır. Vücut ağırlığını taşır ve içinde yer alanomurilik ve sinirleri korur. Ancak omurga sabit bir yapı değildir ve hareket kabiliyeti eklemlerle sağlanır. Omurgayı oluşturan 33-34 omur kemiği vardır. Sakrum ve koksiks kemikleri bir birileri ile kaynamış omurgalardan oluşmaktadır.Servikal, torasik ve lomber kısımlardakomşu omurga (vertebral) kemik arasında üç eklem vardır: intervertebral disk eklemleri ve bir çift faset eklemi. Disk eklemleriiçlerinde en büyüğüdür ve omurganın ön kısmında bulunur. Yükün çoğunu taşır ve omurgaya hareket kabiliyeti sağlar. Faset eklemleriomurganın arkasında yer alan nispeten küçük, çiftli, yardımcıeklemlerdir ve faset prosesuslarıolarak adlandırılan omurga kemiklerin uzantıları arasındaoluşurlar. Faset eklemlerinin ana işlevi, disk ekleminin aşırı hareketliliğini kısıtlamak ve vertebral kemiklerin kaymasını önlemektir.
Füzyon, çeşitli omurga hastalıklarında tedavi amaçla kullanılan bir yöntemdir. Spinal enstrümantasyon ve füzyon ile ilgili çok fazla karışıklık mevcut.
Spinal enstrümantasyon ileridespinal füzyon elde etmek için omurgaya bir takım metal, plastik implantı(vida, plak, kafes ve diğer)ve kemik grefti yerleştirmeyi içeren cerrahi işlemdir.
Spinal füzyon, iki veya daha fazla omurgayıbirbirine bağlayan yeni kemik oluşumunu içeren biyolojik bir süreçtir. Füzyon enstrümantasyonameliyatından hemen sonra gelişmez, bunun yerine kemik dokusu oluşturan hücrelerin çoğalması ve yeni kemik yapılması için biraz zaman gerekir.
Başarılı kemik füzyonunun ameliyat sonrasında oluşmasıiçin biraz zamana ihtiyacı vardır. Amaçiki komşu vertebral kemiği birleştiren kemik köprüsü oluşturmaktır. Cerrahi işlem için birkaç önemli unsuriçeriyor:
1. İşlemin en önemli yönü enstrümantasyon yerleştirilmesidir. Omurga kemikleri hareketli ise füzyon gelişmez. Füzyon süreci bir nevi kırık sonrası kemik kaynaması sağlamak için alçıya benzer. Doktorlar omurgayı sağlam bir şekilde hareketsiz hale getirmek için genellikle metal enstrümantasyon yerleştirmek zorundadırlar. Omurgada kullanılan iki tür enstrümantasyon sistemi vardır. Enstrümantasyon omurilik kanalının önüne veya arkasına yerleştirilebilir. Bu nedenle anterior (ön) veya posterior (arka) stabilizasyon olarak adlandırılırlar. Cerrahlar füzyon oluşturmak için çeşitli stabilizasyon türleri kullanabilirler. Kafeslerle ile yapılmış olan ön füzyon genellikle arka enstrumantasyondan daha güçlü kabul edilir. Bununla birlikte en iyi sonuçlar, kombine (yani anterior + posterior) stabilizasyon ile elde edilir.
2. Bir diğer önemli faktör, kemik grefti materyalinin kalitesidir. Omurgada füzyongenellikle kemiklerin birbirleri arasında belirli bir mesafeye sahip olduğu koşullar altında gerçekleştirilir. Bu nedenle cerrahın boşluğu doldurmak için o boşluğa kemik materyali yerleştirmesi gerekir. İdeal kemik greftinin başarılı füzyon için üç özelliği olmalıdır:
3.Füzyon gelişimi için hastanın genel durumu da çok önemlidir. İleri yaş, osteoporoz (kemik erimesi), kötü kemik kalitesi ve kötü genel durum füzyon sürecini engelleyen faktörlerdir. Sigara içmek de füzyon için çok zararlıdır ve bu nedenle füzyon ameliyatı geçiren hastalar sigarayı bırakmayı ciddi olarak düşünmelidir.
Cerrahın bir hasta üzerinde füzyon işlemi yapması içinbirkaç endikasyon (neden) vardır:
Farklınedenlerle kullanılan çeşitli spinal stabilizasyon ve füzyontürleri vardır. Genellikle omurga, spinal kanala göre anterior ve posteriora ayrılır. Spinal füzyon ön, arka veya kombine olabilir. Bazen spinal füzyon yandan yapılır ve işleme lateral denir. Lakin işlem yandan yapılsa bile, stabilizasyon spinal kanalın önünde yapılır ve bu nedenle anterior stabilizasyonun bir çeşidi olarak kabul edilir.
Spinal füzyon, ilgili omurga segmentine göre de sınıflandırılır. Servikal, torasik, lomber, serviko-torasik, torako-lomber, kranio-servikal füzyon türleri bu füzyon tiplerine örnektir.
Birkaç yaygın spinal füzyon türlerivardır:
Anterior (ön)servikal diskektomi ve füzyon (ASDF). Ameliyat boyunun önünden servikal disk herniasyonu (boyun fıtığı)için yapılır. Disk herniasyonunun çıkarılmasının ardından cerrah kafes, plaklar ve vidalar kullanarak stabilizasyon gerçekleştirir. Genellikle ameliyattan sonrabirkaç hafta içinde füzyon gelişir.
Lomber (bel)omurgalarda birkaç interbody füzyon seçeneği vardır:
Bazı durumlarda, stabilizasyon işlemisonrasında füzyon gelişmez. Bu duruma kaynamama veya psödofüzyon (yalancı füzyon) da denir. Başarısız bel cerrahisi sendromunun en yaygın nedenlerinden biridir. Bu durumlarda, bitişik kemikler dayanıklı kemik köprüsü yerine yumuşak bağdokusu ile birbirine bağlanır. Kaynamamanın birkaç nedeni vardır. Bu faktörler gerek hastaya gerekse de cerrahi teknikle ilgilidir. Hastayla ilişkili unsurlar: ileri yaş, kötü genel durum, sigara kullanımı, kötü kemik kalitesidir. Tekniğe bağlı faktörler, sağlam stabilizasyon eksikliği vekaliteli kemik greft kullanılmamasıdır.
Başarısız füzyon için iki olası klinik senaryo vardır: enstrümantasyon gevşemesi veya kırılması. Başarısız füzyon ve hareket durumunda vidalar, plakalar, kafesler gevşer. Gevşek vidalar genellikle yerinden oynar ve çıkar. Gevşek kafeslerkemiklerin içine gömülür. Bazı durumlarda enstrümantasyonsürekli bükülme kuvvetlerine dayanamaz ve kırılır.
Başarısız füzyon, spinal revizyonun (tekrar cerrahi müdahale) en yaygın nedenlerinden biridir. Lakin bu tür revizyon ameliyatı çok zordur ve bu nedenle çok deneyimli bir cerrah tarafından yapılmalıdır.